اگر در محيط کار یا منزل خود با بيش از یک کامپيوتر سروکار دارید، احتمالا به فکر افتاده‌ايد که آن‌ها را به یکديگر متصل کرده و یک شبکه کوچک کامپيوتري راه بياندازيد. در ادامه همراه باشید تا آموزش راه‌اندازی شبکه محلي را به شما اطلاع دهیم.
با اتصال کامپیوترها به يکديگر، مي‌توانید چایگرتان را بین همه آن‌ها به اشتراک بگذاريد. از طريق يکي از کامپيوترها که به اينترنت وصل است، بقيه را نيز به اینترنت متصل کنيد؛ از هر يک از کامپيوترها به فايل‌هاي خود، از جمله عکس‌ها، آهنگ‌ها و اسنادتان دسترسي پيدا کنيد؛ به بازي‌هايي بپردازيد که نه چند بازيکن با چند کامپيوتر نياز دارند.
روش‌هاي اتصال شبکه محلی
در آموزش راه‌اندازي شبکه محلي سيم‌کشي، ديتا به صورت تو کار در حين ساخت ساختمان انجام می‌شود، که امروز بسيار متداول است. (در اين روش همان گونه که براي برق ساختمان از قبل نقشه مي‌کشند و مثلا جاي کليدها و پريزها را مشخص مي‌کنند، براي شبکه کامپيوتري هم، نقشه‌کشي و سيم‌کشي مي‌کنند.
- قرار دادن سيم‌ها در اتاق و اتصال کامپيوترهايي که در يک اتاق قرار دارند
- استفاده از فناوري و تکنولوژی بي‌سيم
- استفاده از سيم‌کشي برق داخل ساختمان
- استفاده از سيم‌کشي تلفن داخل ساختمان
براي راه‌اندازي شبکه محلي در منزل خود، اين سه کار را بايد انجام دهيد
1.انتخاب فناوري مناسب شبکه
2.خريد و نصب سخت افزار مناسب اين کار، که اصلي‌ترين آن‌ها کارت شبکه براي هر يک از اين کامپيوترها و يک هاب – سوييچ است
3.تنظيم و آماده‌سازي سيستم‌ها به نحوي که بتوانند همديگر را ببينند و با يکديگر صحبت کنند
از اين سه مرحله، قدم سوم از همه مهم‌تر و حائز اهمیت‌تر است.
نام‌گذاري کامپيوترها، به اشتراک گذاشتن پرینترها، فايل‌ها و اتصالات اينترنتي، اساسي‌ترين کارهايي هستند که اين افراد براي شما انجام مي‌دهند؛ اما اگر با مشکلي مواجه بشويد يا تنظيمات کامپيوترتان بهم بخورد، بايد بتوانيد خودتان شبکه را تنظيم کنيد؛ پس در آموزش راه‌اندازي شبکه محلي دقت لازم را داشته باشید.
کارهايي که بايد انجام دهيد تا يک شبکه را راه‌اندازی کنید
- نام‌گذاري کامپيوتر
- دادن آدرس IP
- به اشتراک گذاشتن فايل‌ها
- به اشتراک گذاشتن چاپگر
- انجام تنظيمات امنيتی
- به اشتراک گذاشتن اتصال اينترنت
نام‌گذاري کامپيوتر
بعد از نصب سخت افزارهاي مورد نياز براي راه‌اندازي شبکه، نوبت نصب نرم افزارهاي آن مي‌رسد. در اولين قدم بايد براي تک تک کامپيوترهاي موجود در شبکه خود اسمي منحصر به فرد و غير تکراري انتخاب کنيد؛ علاوه بر اسم کامپيوتر اسم گروه کاري هم مهم است.
آدرس IP)TCP/IP Protocol)
آدرس IP نشاني هر کامپيوتر در هر شبکه است؛ کامپيوترها از طريق اين نشاني است که يکديگر را در شبکه پيدا مي‌کنند. در هر شبکه آدرس IP هر کامپيوتر بايد منحصر به فرد و غير تکراري باشد. درباره IP و آدرس‌دهي از اين طريق، توضیحات زیادی وجود دارد، فقط ذکر اين نکته را ضروري مي‌دانيم که آدرس IP در واقع يک شماره چهار قسمتي است.
هر قسمت عددي از 0 تا 255 است که با علامت نقطه از قسمت بعدي جدا مي‌شود. براي دسترسي به بخش آي‌پي‌ها بايد روي کانکشن خود کليک راست کرده سپس وارد Properties بشويد. آنجا وارد TCP/IPProtocol بشويد؛ مثلا 192.168.0.1 يک آدرس IP است.
در يک شبکه کوچک، براي تمام کامپيوترها سه قسمت اول آدرس IP را يکسان مي‌گيريم و فقط قسمت چهارم را براي هر کامپيوتر عدد متفاوتي را در نظر مي‌گيريم؛ مثلا در کامپيوتر اول آدرس 192.168.0.1 و براي کامپيوتر دوم آدرس 192.168.0.2 را مي‌نويسيم، و به همين ترتيب در بقيه کامپيوترها قسمت چهارم آدرس IP را عدد متفاوتي را مي‌دهيم. پس از اتمام اين مراحل رايانه‌هاي شما با هم شبکه مي‌شوند.
فرستادن پيام در شبکه‌هاي LAN
براي اين کار ابتدا وارد (CM (Command Prompt مي‌شويم و در آن فرمان IPCONFIG را تايپ مي‌کنيم.
پس از چند لحظه در زير همين قسمت تمام آي‌پي‌هايي که در آن لحظه به کامپيوتر شما يا به شبکه Lan داخلي متصل هستند، نوشته مي‌شوند؛
براي مثال:
192.168.0.1
192.168.0.2
و غيره…
روش کار:
براي شروع کار ابتدا يکي از آي‌پي‌ها را انتخاب مي‌کنيم و دستور زير را براي آن آي‌پي مي‌نويسيم؛
NET SEND IP MESSAGE
که به ترتيب:
NET SEND: دستور اوليه مي‌باشد،
IP: اي‌پي شخص مورد نظر می‌باشد.
نتیجه‌گیری:
در این مقاله آموزش راه‌اندازي شبکه محلي داده شده است، که با طی کردن مرحله به مرحله این آموزش‌ها می‌توانید به بهترین نحو این کار را انجام دهید.